دانلود رایگان تحقیق و مقاله (تحقیق ای تی)

حقیقت آن است که بیرونی » مانند هر اندیشمند دیگری متأثر از مسائل زمانه ی خود است، بنابراین آشنایی با کارنامه ی زندگی وی تا حدّی در شناخت آرا، دغدغه ها و اندیشه هایش تأثیر جدّی خواهد داشت. در این مقاله ضمن کنکاش در اوضاع ی، اجتماعی و فرهنگی عصر بیرونی، به مبادی محیطی افکار وی اشاره خواهیم نمود.

ای کاش دانسته می‌شد که در جهان امروز و شرایط خاصّی که ایران » اسلامی در آن واقع شده است، مهدویّت و گفت‌وگوی مهدوی در زمره‌ی جدّی‌ترین مباحث فرهنگی، ی، اجتماعی و امنیّتی است؛ در حالی که عموماً به آن از منظر مباحث صرفاً عقیدتی و اخلاقی توجّه می‌شود.
راز اصلی درگیری‌ها، مناقشات، فرقه سازی‌ها و دسیسه‌های استعمار در سرزمین ما و پیرامون ما به حضور و وجود فرهنگ مهدوی و باور شیعی درباره‌ی امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برمی‌گردد و باقی قضایا در هر وضع و صورت یا متأثّر از این موضوع است یا پوششی است برای پنهان نگه داشتن راز اصلی. در جهان اسلام، در دو نقطه عطف مهم، جریان فرقه سازی از اوج و گسترش ویژه‌ای برخوردار است و استعمار در این دو نقطه عطف سعی در بهره برداری بزرگی از جریان فرقه سازی در کشورهای اسلامی دارد.

حادثه عاشورا از دلخراش ترین وقایع تاریخ اسلامی به شمار می رود. این رخداد از هنگامه وقوع تاکنون مورد اهتمام و توجخ انسان های آزاده قرار گرفته است. متفکران و نویسندگان مسلمان و غیر مسلمان از زاویه های گوناگون آن را کاویده و به موضوعاتی از این دست نظر افکنده اند:

علل شکل گیری و پیدایش حادثه کربلا؛ درس های عاشورا؛ حضور ن؛ گریه و عزاداری؛ تحیف ها و . .

و البته هنوز جای مباحث بسیار تاریخی، اخلاقی و انسانی، جهت پژوهش های عمیق خالی است. یکی از پرسش هایی که مطرح است و در لابه لای نوشته ها به اجمال بدان پرداخته شده، راز جاودانگی این قیام است. با آنکه قیام های بسیار در تاریخ بشریت و نیز دوره های اسلامی به وقوع پیوسته، اما کشش و جاذبه و ژرفایی حادثه عاشورا در آن مشهود نیست. چه تفاوتی ماهوی میان آنها وجود دارد؟ چه رمز و رازی در این قیام و رخداد نهفته است؟

هر هدفی دارای اثریست و یا باید گفت امید هست که اثر مطلوبش را بگذارد. در مورد قیام امام حسین علیه السلام که دارای اهدافی بوده است، ناگزیر اثراتی در جامعه مسلین داشته است. و اثرات آن چیزی نیست که قابل انکار باشد. زیرا بعد از هزار و اندی از این واقعه جانسوز حرکت امام حسین پابرجاست و علم ایشان برافراشته است. عده ای که حضرت را کشتند گمانشان بر این بود که دیگر اثری از او در عالم باقی نمانده است. اما آیندگان با حقیقتی روبرو شدند که ناخودآگاه به تقدیش پرداختند و به عمل او افتخار کردند نه اینکه آنان از پیروان او باشند بلکه چون او بشری بود که در راه حقیقت حاضر شد از بزرگترین سرمایه اش که همان جان آدمیست گذشت و در این راه عزیزترین کسانش را فدا کند؛ به همین خاطر همه انسانهایی که بویی از انسانیت برده اند به اقدام او افتخار می کنند. این است که امام عظیم الشأن فرمود: محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. و اسلام هم برای تمام انسانهاست.